همه ما از درست کردن غذا، لذت می‌بریم. ولی آیا تا‌کنون به پسماندی که بجا می‌گذارید اندیشیده‌اید؟ نظری ندارید نه!. دارید؟ ...، نه به هیچ وجه.
فرض کنیم که یک سوم مواد غذایی که برای پخت‌وپز آماده می‌شود را دور ریز باشد. و با ۳ وعده غذا در روز، ۲۱ وعده در هفته، در یک سال ۱۰۰ کیلوگرم ماده غذایی هدر خواهید داد!
هنگامی که این پسماندهای مواد غذایی خام همراه با دیگر پسماندها به گورستان‌های پسماند برده می‌شود، روی هم انباشته شده و می‌پوسد و گاز متان تولید می‌کند که یک گاز گلخانهای با پتانسیل ۲۱ برابری در گرم کردن زمین در سنجش با دی اکسید کربن است. و همه این پسماند را تنها یک خانواده می‌سازد!
ولی صبر کنید، نباید این گونه باشد. مادر طبیعت چگونه با این چالش روبرو می‌شود؟ در زیست‌بوم، مواد آلی با گذر زمان کم کم می‌پوسند. در طبیعت ۱ تا ۲ ماه زمان می‌برد تا از هم بپاشند. ولی همین کار در مکان‌های دفن پسماند می‌تواند یک سال یا بیشتر زمان ببرد. در این فرآیند طبیعی، گونه‌ی دیگری از زندگی وجود دارد که نقش حیاتی بازی می‌کند.
کرم‌های خاکی به خاطر دگرگون کردن ساختار محیط خاک "مهندسان اکوسیستم" نامیده می‌شوند. آنها نقش مهمی در از هم پاشیدن مواد آلی مرده، بازی می‌کنند و همچنین مسئول درهم آمیختن لایه‌های خاک هستند. آیا می‌شود آنها را به خانه آورد؟
این Biovessel است. یک اکوسیستم کوچک! پسماندهای خام غذایی که هر روز هنگام آماده‌سازی مواد غذایی برای پخت‌وپز به جا می‌گذارید، باید در این اکوسیستم انداخته شود. و در پی آن کرم خاکی ! آنها کار خود را در این اکوسیستم آغاز خواهند کرد، مواد آلی را می‌خورند و به بخش‌های کوچکتر می‌شکنند. سپس کرم‌های در خاک نم‌دار راهرو و دالان می‌زنند و پسماندهای خود را آنجا رها می‌کنند. با این درهم آمیختن خاک، مواد مغذی در خاک پراکنده می‌شود و در دسترس باکتری‌ها و قارچ‌ها که به از هم پاشیدن مواد آلی شتاب می‌دهند، قرار می‌گیرد.
همه این کارها بصورت طبیعی انجام می‌شود و چیزی جز کمی عطر خاک باران خورده، حس نخواهید کرد. خاک پربار ساخته شده در این فرایند خوراک زندگی‌های تازه خواهد بود و می‌تواند به سان کود برای دیگر گیاهان بکار برده شود.
کار اصلی این پروژه افزایش آگاهی در باره پسماندهای مواد غذایی و روند دفع آن است. ما تلاش کرده‌ایم تا سیستمی بسازیم که بتواند در خانه‌های شهری به کار برده شود و یک اکوسیستم بسته و پایدار به وجود آورد.
از طبیعت الهام گرفته‌ایم، یک سال پژوهش های بیولوژیکی درباره‌ی فرآیند فروپاشی پسماندهای مواد غذایی انجام داده‌ایم، و سپس داده‌های به دست آمده از دیده‌ها و سنجش‌ها، را به صورت کمی (عددی) درآورده‌ایم.
این داده‌ها به الگوریتم‌های مدلسازی داده شده تا ساختار biovessle طراحی شود. چون بر پایه‌ی طبیعت شکل گرفته است، مدل ساخته شده مناسب‌ترین شرایط را برای زیست کنندگان در آن! و کاراترین و آسانترین کاربری را برای کاربران آن فراهم می‌کند.
پس بیایید دوباره به مواد غذایی که هدر می‌دهید، بیاندیشید. اگر این اکوسیستم را بتوان در هر خانه‌ای داشت، خواهیم توانست سیاره را نجات دهیم، گامی آگاهانه! نخستین گام را از آشپزخانه تان بردارید.