میزان مصرف آب در حمام  خانه من بر پایه ی الگوهای مصرف شهری خواهد بود، و آب به طور خودکار به وسیله ی سیستم پالایش در هر ساختمان های بازیافت شده دوباره به چرخه عرضه بازگردانده می شود.

قهوه ساز با ساعت ساعت من ارتباط است(سر ساعت مناسب قهوه می سازد). یخچال قبل از تمام شدن شیر آن را سفارش می دهد. فروشگاه مواد غذایی آنلاین من در بازار مجازی با لیست خرید (که در یخچال ثبت می گردد)من و افراد دیگر خانه ،هماهنگ می شود.

و پنجره های کوچک خانه که پانل های خورشیدی نامرئی کوچک دارند، هر ماه بیش از نیاز خانه انرژی تولید میکنند و من بطور خودکار مازاد را به خیریه ها می بخشم!

ماشین هیدروژنی  خود ران من , هم به سیستم ترافیک و هم به  خودروهای دیگر ، متصل می شود و به شکلی کارا به ترافیک سنگین و حوادث ترافیکی پایان می دهد.

خوراک من از کشتزارهای شهری (در نما و پشت بام خانه ها) تامین می شود. هر گیاه حسگر بی سیم خود را دارد که نیازهای روشنایی، آب و دما را کنترل  و اعلام می کند.

همه ی مواد خوراکی که تولید میکنم، از طریق یک اپ (برنامه کاربردی) به توزیع کنندگان منطقه اعلام می شود. همه مواد غذایی به مصرف می رسد، هیچ چیز هدر نمی رود.

شگفت انگیز این است که گوشی من می تواند کالا مورد نیاز من را با اندازه دقیق، سفارش دهد بطوری که  چند ساعت بعد ارسال شده باشد.

پزشک مجازی من می تواند بسیاری از بیماری ها را از دور بررسی کند و دارو و درمان بطور خودکار اعلام کند.

برنامه کاربردی (اپ) من می تواند زبانهای دیگر را ترجمه آنی کند، بنابراین آن همه سد های زبانی را از بین می برد.

با بهره گیری از یک ابزار ساده می توانم هرروز با پدربزرگ , خانواده و دوستان باوجود کیلومترها فاصله دیدا و گفتگو کرد.

پیش از این زمان کافی برای ارتباط با نزدیکان هم نداشتم، اما اکنون به لطف زمان اندوخته شده با امکانات ارتباطی، می توانم با همس رو فرزندانم به تماشای فیلم های قدیمی بپردازم و در حیاط خانه  فوتبال بازی کنم.

پارکها با نور مصنوعی تغذیه می شوند. رشته هایی از فیبر نوری در میان شاخ و برگ درختان نور مورد نیاز را مانند طبیعت برای رشد آنها فراهم میکند.(درخت در فصل یا مناطق نا مناسب برای رشدشان نیز قابل پرورش اند!)