دانشمندان الماسی سخت تر از الماس ساخته‌اند.
سخت‌ترین ماده‌ی طبیعت اکنون سخت‌تر شده‌است
بیشتر مردم هنگامی که درباره سخت‌ترین ماده‌ی طبیعیِ روی زمین می‌اندیشند، الماس در خاطرشان می‌آید – سنگ‌های زینتی در حلقه نامزدی‌مان که می‌تواند فولاد و سنگ را برش دهد.
اما دانشمندان در سال‌های گذشته این سختی را کم کم بهبود داده‌اند، و اکنون گروهی از پژوهشگران استرالیایی به تازگی گونه‌ی کمیابی از الماس ساخته‌اند که حتی از خود الماس نیز سخت‌تر است.
این الماس گونه‌ای از لونسدالیت (lonsdalite) است ( این کانی در اصل یک نوع الماس است که از کربن تشکیل شده ولی دارای نظم کریستالوگرافی هگزاگونال می‌باشد.)، که بطور طبیعی در مرکز تعداد انگشت شماری از جاهای برخورد شهاب سنگ در سراسر دنیا یافت می‌شود.
این الماس، ویژه است چون بیشتر الماس‌ها از کربن در یک شبکه مکعبی ساخته شده‌اند، اما لونسدالیت (lonsdalite) دارای یک شبکه شش ضلعی است، که آن را تا 58 درصد سخت‌تر از الماس‌های معمولی می‌کند.
هم اینک پژوهشگران توانسته‌اند در آزمایشگاه گونه‌ای از لونسدالیت در اندازه نانو بسازند که پیش بینی میکنند که حتی از گونه‌های طبیعی مانند خود نیز سخت‌تر باشد.
این الماس به اندازه‌ای نیرومند است که این گروه پژوهشتی مناسب‌ترین کاربرد آن را در سایت های معدن، برای برش مواد ابر سخت، از جمله الماس‌های معمولی ، می‌دانند.
پژوهشگر ارشد، Jodie Bradby از دانشگاه ملی استرالیا گفت: "ساختار شش ضلعی‌اتم‌های این الماس آن را بسیار سخت تر از الماس‌های معمولی که ساختار مکعبی دارد می سازد"
"ما توانسته‌ایم آن را در اندازه‌ی نانو بسازیم و این شگفت‌انگیز است چرا که در این گونه مواد، "کوچکتر، قوی‌تر است!"
این گروه پژوهشی توانسته است این ماده نو را با مهندسیِ‌نانو و بهره از یک نوع کربن که شکل مشخصی ندارد، و به عنوان کربن آمورف شناخته می‌شود، بسازد.
لونسدالیت (lonsdalite) برای نخستین بار در مکان برخورد شهاب سنگ Canyon Diablo در سال ۱۹۶۷ کشف شد و پیش از این پژوهشگران می‌خواسته‌اند آن را در آزمایشگاه بسازند، ولی به موفقیت دست نیافتند. برای ساخت آن به دمای باور نکردنی نزدیک به ۱۰۰۰ درجه سانتیگراد (۱۸۳۲ درجه فارنهایت) نیاز است.
در عوض، Bradby و گروه او رویکرد دیگری در پیش گرفتند.
ایشان این کربن را درون وسیله‌ای به نام سندان الماس نهادند، که از دو الماس ضد هم ساخته شده تا فشاری را که در ژرفای زمین خواهید یافت بازسازی کند.
با استفاده از دستگاه، ایشان توانستد الماس ها را در دمای ۴۰۰ درجه سانتیگراد (۷۵۲ درجه فارنهایت) بسازند – نزدیک به نیمی از گرمای روش‌های پیشین، که این روش را بسیار ارزان‌تر و کارآمدتر می‌کند. و برونداد نهایی (الماس ساخته شده) نیز بسیار سخت‌تر است.
اکنون پژوهشگران باید با آزمایش‌های بیشتر به درستی دریابند که این الماس در سنجش با مواد کنونی به چه اندازه سخت‌تر است، ولی انتظار دارند از چیزی که لونسدالیت (lonsdalite) طبیعی بسیار سخت‌تر باشد.
"این الماس جدید در حلقه‌های نامزدی به کار نخواهد رفت. به احتمال زیاد در سایت‌های معدن کاربرد آن را خواهید یافت".
"هر جایی که به یک ماده ی ابر سخت نیاز دارید تا چیزی را ببرید، این الماس جدید توان انجام آسان‌تر و سریع‌تر آن را خواهد داشت."
لینک منبع خبر: